Tutmaç bir çeşit "erişte aşı" demektir. Türkler arasında çok yaygındır. Tutmaç, eski Türklerde geniş olarak, erişte gibi hamur parçalarından hazırlanmış, yemekler idiler. Biz nasıl bugün, makarnayı haşladıktan sonra bir süzgeçten geçiriyor isek; eski Türkler de tutmaç hamurları için, ayrı bir süzgeç kullanıyorlardı. Kaşgarlı Mahmud'a göre, XI. yüzyılda Türkler bu süzgece, çavlı adını verirlerdi (3,442). Derleme Sözlüğü içinde Anadolu'da söylenen çolu, çoğlu adlı süzgeçler bulunmaktadır.